Legalizacja pobytu cudzoziemca z UE

Legalizacja pobytu cudzoziemca z UE – kiedy trzeba zarejestrować pobyt w Polsce?

Obywatele państw należących do Unii Europejskiej, którzy przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące, muszą zarejestrować swój pobyt we właściwym urzędzie wojewódzkim ze względu na miejsce pobytu. Z kolei członkowie ich rodzin pochodzący spoza obszaru UE są zobligowani do tego, aby złożyć wniosek o wydanie karty pobytu członka rodziny obywatela UE. Dokumenty należy złożyć w odpowiednim organie administracyjnym.

Za członka rodziny uznaje się:

rodzica obywatela UE oraz jego małżonka, który jest utrzymywany przez małżonka bądź obywatela Unii Europejskiej,
małżonka obywatela UE,
dziecko obywatela UE, a także jego małżonka do 21 roku życia, jeśli pozostają na utrzymaniu obywateli UE bądź ich małżonków.

Legalizacja pobytu cudzoziemca z UE – kto może przebywać w Polsce dłużej niż 3 miesiące?

Prawo pobytu w Polsce przysługuje cudzoziemcom z UE, którzy spełniają jeden z poniższych wymogów:

zawarli związek małżeński z obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej,
studiują bądź odbywają szkolenie zawodowe i są objęci powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym, mogą korzystać ze świadczeń opieki zdrowotnej na mocy art. 5 pkt 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub mają wykupione prywatne ubezpieczenie zdrowotne umożliwiające pokrycie wydatków związanych z korzystaniem z opieki medycznej oraz posiadają własne środki finansowe pozwalające na utrzymanie siebie, a także członków rodziny bez konieczności korzystania ze wsparcia pomocy społecznej,
są pracownikami albo przedsiębiorcami,
są objęci powszechnym lub prywatnym ubezpieczeniem zdrowotnym umożliwiającym pokrycie wydatków związanych z leczeniem w parcie albo podlegają przepisom ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz dysponują odpowiednimi środkami finansowymi, by utrzymać siebie, a także swoją rodziną bez korzystania z funduszy socjalnych w Polsce.

Powyższe kryteria nie obowiązują obywateli UE i członków ich rodzin, jeśli przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej krócej niż 3 miesiące. Zasad te nie obejmują również obywateli UE, którzy przyjechali do Polski, by znaleźć pracę. W tej sytuacji mogą legalnie przebywać przez okres 6 miesięcy lub dłużej, jeżeli udokumentują, że aktywnie poszukują zatrudnienia i mają realne szanse na to, by otrzymać pracę.

Legalizacja pobytu cudzoziemca z UE – kiedy przepisy o spełnieniu warunków pobytu nie są stosowane?

Wspomniane wyżej przepisy nie obowiązują w przypadku następujących osób:

obywateli Unii Europejskiej prowadzących życie rodzinne w rozumieniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, z późn. zm.), z obywatelem UE lub obywatelem RP, do którego ten obywatel, dołącza lub z którym przebywa w Polsce,
obywatela UE będącego członkiem rodziny, obywatela UE lub obywatela RP innym niż małżonek, wstępny, zstępny, który dołącza do niego bądź przebywa z nim na terytorium RP z powodu poważnych względów zdrowotnych wymagających osobistej opieki sprawowanej przez obywatela jednego z krajów wspólnoty europejskiej albo przez polskiego obywatela,
obywatela UE będącego członkiem rodziny, obywatela UE lub obywatela RP innym niż małżonek, wstępny, zstępny, który dołącza do niego bądź przebywa z nim na terytorium RP, jeśli jest zależny finansowo albo pozostaje z nim w gospodarstwie domowym w kraju, z którego pochodzi obywatel UE ubiegający się o rejestrację pobytu.

Legalizacja pobytu cudzoziemca z UE – jakie dokumenty trzeba złożyć?

Obywatele państw należących do Unii Europejskiej powinni złożyć osobiście w odpowiednim urzędzie wojewódzkim następujące dokumenty:

prawidłowo wypełniony wniosek,
kserokopię ważnego dokumentu podróży (strona z danymi osobowymi) bądź innego dokumentu poświadczającego obywatelstwo oraz tożsamość,
dokumenty albo pisemne oświadczenie poświadczające spełnienie warunków pobytu.

Przedsiębiorcy oraz pracownicy powinni dołączyć:

odpis z Krajowego Rejestru Sądowego bądź zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej,
pisemne oświadczenie pracodawcy albo podmiotu upoważnionego do powierzenia obywatelowi Unii Europejskiej wykonywania pracy o zamiarze powierzenia mu wykonywania pracy lub zaświadczenie o wykonywaniu pracy.

Osoby posiadające ubezpieczenie zdrowotne i środki finansowe powinny przedłożyć także:

dokument potwierdzający posiadanie środków finansowych umożliwiających utrzymanie siebie oraz swojej rodziny bez pomocy opieki społecznej,
dokument poświadczający objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym, uprawnienie do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej na mocy przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego albo prywatne ubezpieczenie zdrowotne umożliwiające pokrycie kosztów leczenia w Polsce.

Studenci, a także obywatele UE odbywający szkolenie w Polsce są zobowiązani do przedstawienia:

zaświadczenia wystawionego przez szkołę wyższą o przyjęciu na studia lub skierowania na szkolenie zawodowe,
dokumentu potwierdzającego objęcie ubezpieczenie zdrowotne, uprawnienia do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej na mocy przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego bądź prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego,
pisemnego oświadczenia o posiadania własnych środków finansowych umożliwiających utrzymanie siebie oraz członków rodziny.

Małżonek polskiego obywatela powinien dołączyć dokument potwierdzający zawarcie związku małżeńskiego.

Legalizacja pobytu cudzoziemca z UE – rejestracja pobytu

Złożone dokumenty są rozpatrywane niezwłocznie przez uprawniony organ. Po zapoznaniu się z indywidualną sytuacją cudzoziemca z UE wydaje się zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE. Można je odebrać samodzielnie, okazując ważny dokument podróży lub wskazać pełnomocnika, wystawiając pełnomocnictwo do odbioru zaświadczenia. Za rejestrację pobytu oraz wydanie zaświadczenia nie pobiera się żadnych opłat. Niedopełnienie obowiązku rejestracji pobytu podlega karze grzywny.